NİETZSCHE' DE TARİH

Nietzsche 19. yüzyılın üşüşürcesine üzerine eğildiği tarihsel anlam denen şeyin hasta bir düşüncenin ürünü olduğunu, bu üşüşmenin de tipik bir çöküş işaretini simelediğini söyler. Nietzsche için kendi çağı taşkın, sersemletecek kadar gürültücü ve şamatacı bir tarihçilik hastalığına tutulmuş, bir tarih hummasına yakalanmıştır. Nietzsche bu tarihe düşkünlüğün yaşama ve kültür açısından büyük tehlikeler taşıdığını ve bizzat yaşamayı zehirlediğini ve kültürel yaşamı barbarlaştırdığını belirtir. Nietzsche'ye göre bu tarihçilik herşeyi tarihselleştirmek için "çrpınan" bu anlayış bizzat dayanmak istediği şeyi, yani yaşamayı, insanı v toplumsal varoluşu boğazlamaktadır. Çünkü bu anlayış, insan yaşamındaki herşeyi tarihselleştirmekle, insanı ve toplumsal olanı herşeyi tarihe tutsak kılmıştır. Bu, insandaki eğilim, şevk ve eylem gücünü, kısacası insandaki güç iradesini baltalamıştır.Herşeyin tarihselleştirilmesi durumu Nietzsche'de insana saygısızlığın bir örneğidir ve bu durum insanın güç ve iradesini, yaratıcılığını hiçe saymaktadır. Fakat bugün, yaşama geleneği ve gelenekten gelen ölçütlere göre değerlendirilemez.  

Tam tersine, tarihe bir içerik kazandırılacaksa, bu içeriği anlamlı kılacak olan tek şey bugünkü gerçek yaşamdır. Bugünkü yaşam ise geçmişe tutsak kılınamaz; çünkü insanın ilgi merkezi geçmişte değil, bugündedir. Doğru olan geçmiş aşam için geçerli kılacak olan güçle, bugün olup bitmekte olanlardan tarihi yenidn yapmaktir. Bu konuda Nietzche'nin Feuerbach'ın tarihin geçmişin tarihi değil, bugünün tarihi olması, insanın yazılan tarihten yapıan tarihe geçmesi gerektiği hakkındaki dşüncelerine benzer düşünceler ileri sürdüğü saptanabilir.
Nietzsche'ye göre tarih, tamamen üst insan deneyinin bize görünen yüzüdür. Kendisinde "şimdiki", "geçmiş", ve "gelecek" kavramlarını anlamlandırabilen insan, tarih anlayşının tek yaratıcısıdır. Nietzsche'ye göre geçmiş acıdan başka birşey getirmez ve çoğu zaman tutarsız ve anlamsız davranışlarımızın temelinde bu vardır. İnsan, geçmişe dair sadecebelirli gizleri kavramalıdır ve diğer yararsız tüm öğeleri bilincinden silip atmalıdır. Nietzsche, gemişten çok geleceğin filozofudur. Bunu her fırsatta dile getirmekle beraber, tahminleri yerindedir. Çünkü o, geçmiş, şimdiki an ve geleceği tek bir noktada kavrayabilen ender insanlardandır. insan zamanın içinde yaşamaz, insan yaşadığı zamanın ta kendisir.